Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

1 Şubat 2015 Pazar

pazar pazar off

Öf benim 22 aylık bidik bugün delirdi beni yahu.  Bornova'da pazar alışverişine çıkmaya karar verdik. Annemle atladık arabaya. Pazar yerini degistirmisler, baya guzel bir alan oluşturmuslar. Vay dedim, cok iyi. Pazarın içinde yürüyen bantlar falan var. Belki bu değişiklik pek çok yerde vardır ama ben görmemiştim.  Herneyse girerken bir Oyuncakçıda pepe li birsey gördü,  önce mizildanarak almak istedi. Anneanne dayanamıyordu ama o an alırsam aglamasinin ise yaradığını dusunecegini düşündüm ve alamayacagimizi, biraz sonra ona muz verecegimi vs. Söyledim.  Biraz sonra hala devam edince bu sekilde devam ederse hemen eve donmek zorunda kalacagimizi da anlattim. Sonuc; kendi aralıksız ağlama rekorunu égale etti sanırım.  Yaklaşık 40 dakika aralıksız oyuncaaaakk diyerek ağladı.  Benim de inadim tuttu. Umursamiyormus gibi yaptım ama hem sinirleri bozuldu hem de dökülen incilerini gördükçe çok üzüldüm.  Ne aldığımızı bilmeden çıktık,  eve gelirken yolda hala ağlıyordu. Bazen yanlış yol izliyormus hissine kapiliyorum.  Ve şimdiden böyle iyice büyüyünce napicam temalı kaygılarla doluyor beynim. Oglum hep cok hareketli bir cocuktur ama bu sekilde cildirtmalari pek olmazdi. Okuduğum onca kitap, teorik pedagojik bilgi pek ise yaramayacak galiba...

3 yorum:

  1. Canım aglamaktan çocuğa bir şey olmaz.sen tavrını sürdürdükce önce ağlamalarin süresi kısadır sonra biter.tecrubeyle sabit. Merak Etme sen.

    YanıtlaSil
  2. Öyledir değil mi :( Teşekkürler çok. moral oldu yazdıkların.

    YanıtlaSil