Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

8 Şubat 2015 Pazar

anlatmak zormuş. ..

Günün sarkisi, coookk eskilerden.  PJ harvey - broken harp.

Bugün çok sevdiğim lise sira arkadaşım N ile görüştük. O bir donem yurtdisindaydi. Şu anda da Istanbul'da yaşıyor.  Genç kızlıktan genç kadınlık aşamasına geçerken de beraberdiik onunla. simdi de onun iki tatlı çocuğu ve mutlu bir evliligi var.  Benim 6 ay önce esimden ayrildigimdan haberdar değildi.  Bu süreçte telefonlastik birkaç kez ama hicbirsey anlatmamistim. O yüzden ona bugün "sana bomba bir haberim var, hazır mısın? " dediğimde doğal olarak aklına böyle bir durum gelmedi.  Farklı şeyler saydı.  Sanırım ayrılığın insanı En cok üzen tarafı bu durumu yakinlarinla paylaşma kısmı.  Herzaman konuşmak,  anlatmak icinden gelmeyebiliyor.  Bu belki de henüz kendin bile duruma alismamisken bunu sogukkanlilikla paylaşmaya hazır olmamakti. Ona nefes almadan yaklaşık 2 dakika içinde express bir özet geçtikten sonra ilk tepkisi "bu sekilde gülümseyerek anlatinca tüylerim diken diken oldu" oldu. Ki anlattıklarim yuzeysel şeylerdi. Insan sevdiklerine bu tür durumlari konduramiyor ve üzülüyor. "Çok iyi gorunuyorsun ama. Demek ki mutsuzmussun" dedi.  Şöyle bir iç geçirip sorma, dedim. Arkadaşımı görmek,  konuşmak,  iyi geldi. Farkettigim ise artık bu konunun açılmasına bile tahammül edemiyorum. Bu problemli duruma 1 dakika daha bile harcamak istemiyorum.  Olan Ankara'da aylarca kafasını sisirdigim arkadaşlarıma oldu yani:))
Ayrıca dün oğlumun babası onu görmek için gelmedi.  Tam tahmin ettiğim gibi yani. Keşke oğlunu önemseyen,  onun için zaman ve para harcamaktan çekinmeyen bir insan olsaydı.  Ama değil... bana düşense zaten sonsuz olan sevgimi daha da arttırmak ve onun açığını da kapatmak. Zaten yıllardır yaptığım şey. ..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder