Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

28 Ağustos 2015 Cuma

Öyle ağırım ki kendime ...

Öyle doluyum,
Öyle ağır şeyler yaşadım ki...
Zaten zor zamanlar yaşamıştım üstüste. Tam azıcık huzur derken... Bu hakikaten "golden shot" oldu. 
Bir evladın yaşamaktan korktuğu ne varsa hepsini gördüm son 18 gün içinde. An an. Dakika dakika. Biliyor musunuz bazen gercekten zaman durabiliyormus.
 Durdu...
Burada çok sevdiğimi söylediğim yazlık ev, öyle bir acı yaşattı ki bana. Bir daha o eve gidemem sanırım. Gidemedim de zaten. 
Herşey nasıl birikti icimde, hayata dair umutlarım nasıl bir günde silindi gitti akıl alır gibi değil. Yasama yeniden dönmeye çalışıyorum. Yeni yeni tebessüm edebiliiyorum. Gulmeme hele ki kahkaha atmama daha çok var ama. Iyi ki oğlum var. Iyi ki hayatta kalmaya mecburum. Yoksa yaşadıklarımdan ötürü aklımı kacirmam işten değil. 
Ilerde belki anlatırım olanları.  Ama bu sayfayı açıp bişeyler yazmak bile büyük adım benim için ...

8 yorum:

  1. İyi olun hep olanlar sizi yıkmasın :) ;)

    YanıtlaSil
  2. off gitti mi baban. başın sağolsun. yazlıkta mı kaybettiniz yaa. annen var ama di mi. kardeşin var mı. sona anlat tamam mı ama her şeyi. babanı da anlat tatlı anılarınızı da.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet gitti babam. Kollarimda. Ben gözlerine bakarken. Yalvarmalarima rağmen. Teşekkürler çok sağol. Konuşamiyorum pek ama bir süre sonra yazarım belki.

      Sil
    2. tamam anladım. ama anlattığın ne olursa olsun güzel bir ayrılık tarzı. kollarında.

      Sil
    3. Haklisin. Başka türlü olsaydı da yanında değildim diye ölürdüm sanırım. Hiçbir çocuk, yaşı ne olursa olsun, böyle bir acı yaşamasın.

      Sil
  3. Böyle acılar geçmezmiş, ama insan o acıyla yaşamayı öğrenirmiş. Kendine bunu hep hatırlat yamuk prensesim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet pek geçecek gibi de değil zaten. Şu an yokluğunu çok hissediyorum ama zamanla alısacağım biliyorum. Teşekkürler sonikcigim, seni de özledim.

      Sil