Bir gün benim de bu aşamaya gelecegime hiç ihtimal vermezdim. Bütün özel günler o kadar önemli ve özeldi ki; anlam üstüne anlam yüklerdim. Heyecanlanmaya günler öncesinden başlardım. Kaybettiğim arkadaşlarımla neşeli ve eğlenceli bir planimiz mutlaka olurdu. Sadece benim değil tüm yakın arkadaşlarım için aynı durum sozkonusuydu. Eğlenceli ve bol bol gulumsemeli fotograf dolu kutlamalar yapardık. Öyle özlüyorum ki o günleri. Sonra evlilik girince işin içine benim beklenti dolu dogumgunlerim hep havada kaldı. Uydurup bir pasta almak dışında hiçbir önemi olmayan günler haline geldi. Sozunu ettigimde de gereksiz onem verdigim soylendi. Hele ki geçen yıl ki doğumgünümde aynı evin içinde sırf ben uzuleyim diye lafi bile edilmemiş bir gün olarak geçti. Sordugumda da kutlamayi hakedecek ne yapmistim ki? Kutlama dedigim de kiytirik bir "iyi ki dogdun". Demek ki oyle dusundurmemisim dedim. Dogdugum için mutlu değil kimse. Boyle hirpalana hirpalana bu yıl, bir önceki gün kuzen, gününde de teyzem kutladiginda hatirladigim bir güne dönüştü. Tabi bunda anne olmanın ve bildiğin tek ve en önemli doğum gününün minik bidiginin olması da çok etkili.
Bugün benim 32. Doğumgünüm. Iyi ki dogmus muyum bilemedim şimdi. Ama zaten ben asıl oğlumun doğduğu gün doğdum.
Iyi ki doğdun 🎉 🎉 🎉
YanıtlaSilAaa çok sağol. Iyi geldi:))
Silinanamıyorum sanki ben yazmışım bunu
YanıtlaSiliyi ki doğdunuz iyi ki iyi ki iyi ki...
Çok teşekkürler:)))
Silgeç ama... mutlu yeni yaşlar diliyorum...
YanıtlaSilhttp://loveandsmile.wordpress.com/
Çok teşekkürler:))
Sil