Benim tatlı oğlum,
Hayata tutunma sebebim, en yakın dostum ...
Bütün dualarım senin sağlığın üzerine.
Hep "Allah'ım onun sağlığı bozulacagina benimki bozulsun" diye dualar ettim.
İflah olmaz saçma vücut ağrılarımdan hiç şikayet etmedim. Oğlumun sağliğı için belki de olması gereken bu, diye düşündüm. Ama bu kez fena yaralandın. Hareketlilik ve bitmeyen merakın yüzünden kendi kendine bacağını yaktın. Benimse ruhsal ve fiziksel varlığımı ateşe verdin. Her baktığımda beni paramparça eden bu yanık geçsin diye türlü sebeklikler yaparak kremlerini sürmeye uğraşırken bu gece nasıl yaptığını anlamadan yaralı yeri sürtüp kanattin. Mini minnacik bacağından süzülen kan, benim dayanma gücümün son damlalarıymis aslında. Sonuç; kendi acısını unutup annesine sarılıp onun aglamasini durdurmaya çalışan iki yaşında bir küçük adam buldum karşımda. Sessizce kremlerini sürdüren ve "ağlama annem, bi daa yapmam" diyen bir şirinlik muskasi.
Senin çabuk olgunlasmana sebep olduğum için beni affet bebeğim. Elimden geldiğince geç büyümen için çabalayacagim fakat hayat buna ne kadar izin verecek bilmiyorum. Bazen gerçekten dayanamıyorum. Korkarım hayatımız boyunca sen beni bu şekilde daha çook teselli edeceksin. Allah'im benim ömrümü, benim sağlığımı sana versin herşeyim... Hep bu fotoğraftaki gibi neşeli ve heyecanlı ol e mi...
aaa geçmiş olsun yamukprensesimin küçük boncuğuna :(
YanıtlaSilTeşekkür ederiz ablası:) inşallah en yakın zamanda geçer :(
SilAh minik, annelik delilik. Yazını okurken bile boğazım düğümlendi.
YanıtlaSilÖyle ne yazık ki... şimdi daha iyi ama:)
Sil