Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı

19 Ocak 2016 Salı

19

Tam bir yıl önce bugün hayatım eksiden artıya dönmeye başladı, 
Tam bir yıl önce bugün çok şükür Ankara'dan kurtulduğumuz haberi geldi. 
Gece yarısı ben koskoca kadın, kurtulduk buradan diye sevinç çığlıkları attım, o sırada bir bucuk yaşında olan oğlum da ne olduğunu bilmeden benle zıpladı.
Anneme ve rahmetli babama yaptığım eziyetlerin  Ankara ayağı sona erdi. Sonra da sorunlar oldu elbette ama en azından deplasmanda değildim. 
Gece 12 de mutlu haber alıp sevinçten uyuyamadim geçen yıl bugün. 
Sabah uyanır uyanmaz nakliye şirketi ayarladim ve yine aynı gün kolileri zevkle bulup yığdım eve. Okul kapısında karşılaştığım arkadaşımla tek kelime etmeden sarılıp ağladım. O "ben demiştim her şey duzelecek diye, gördün mü işte" dedikçe daha da çok ağladık. 
Tam bir yıl geçmiş üzerinden. Bolca umut ve azimsanmayacak bir miktar da hüzün içeren bir yıl. Hâlâ da umutluyum. Başıma gelenleri olgunlukla karşılamaya çalıştım hep. Çünkü biliyorum ki bu dünyada her şey insanlar için. Mutluluk da, acı da, ölüm de. Her şeye alışıyor insan. Yoksa nasıl hayatta kaldırdık. Annemin hep dediği gibi, Allah bugünümüzü arayacak başka acı vermesin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder